۱۳۹۰ بهمن ۳, دوشنبه

دستگیری فعالین کارگری نشانه‌ی ترس و بی‌ثباتی رژیم است

در هفته‌ای که گذشت، جمهوری اسلامی بر اقدامات سرکوب‌گرانه خود علیه فعالین جنبش‌های اجتماعی به ویژه فعالین جنبش کارگری افزود. اخبار جدیدی از دستگیری کارگران، معلمان و روزنامه‌نگاران انتشار یافت.

از آذربایجان خبر رسید که روز یک‌شنبه ۲۵ دی ماه شاهرخ زمانی از فعالین کارگری تبریز به همراه محمد جراحی، نیما پوریعقوب و ساسان واهبی‌وش از فعالین کارگری و دانشجویی، توسط دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی دستگیر و روانه‌ی زندان شدند. شاهرخ زمانی، پیش از این نیز در خرداد ماه امسال بازداشت و یک بیدادگاه رژیم وی را به ۱۱ سال زندان و دیگر رفقای هم‌رزم او را نیز مجموعاً به ۱۱ سال حبس محکوم کرده بود. این مبارزین با سپردن وثیقه‌های سنگین آزاد شده بودند. هنوز دقیقاً روشن نیست که آیا دستگاه امنیتی رژیم آن‌ها را برای پرونده‌سازی جدید دستگیر نموده، یا ادامه‌ی همان اتهامات و محکومیت‌های پیشین است.

روز دوشنبه ۲۶ دی ماه نیز شیث امانی از فعالین کارگری در سنندج توسط دستگاه امنیتی رژیم بازداشت شد. امانی در حالی که بیمار است برای پیگیری پرونده دو تن از کارگران دستگیر شده به همراه خانواده‌های آن‌ها به دادگستری سنندج رفته بود که وی را نیز بازداشت کردند. بیماری و دستگیری این فعال کارگری موجب نگرانی شدید همکاران و خانواده وی شده است.

در یزد ۹ تن از فعالین معلمان عضو کانون فرهنگیان یزد به اتهام فعالیت غیر قانونی از طریق سخنرانی و تشکیل جلسه و صدور بیانیه به ۴۲ ماه حبس محکوم شدند. پیش از این نیز خبری از دستگیری و محکومیت کارگران و معلمان اصفهان انتشار یافته بود. آخرین خبرها نیز حاکی‌ست که مدیر سایت خبری تبریزنیوز و سه روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان در تهران بازداشت شده‌اند.


این موج جدید دستگیری و محکوم کردن فعالین، نشانه افزایش بی‌ثباتی رژیم و ترس از گسترش اعتراضات توده‌ای با عمیق‌تر شدن بحران‌های داخلی و خارجی جمهوری اسلامی‌ست. اوضاع اقتصادی هر روز وخیم‌تر می‌شود، شرایط مادی و معیشتی کارگران و زحمتکشان تحمل ناپذیر شده است. تشدید اختناق، سرکوب و استبداد، نارضایتی مردم را افزایش داده است. سیاست خارجی ماجراجویانه رژیم، مردم را با خطرات جدیدی روبرو ساخته است. مجموعه این شرایط به منزله تراکم عظیم مواد انفجاری‌ست که هر لحظه می‌تواند در یک خشم توده‌ای منفجر شود و جمهوری اسلامی‌ را بر سر پاسداران و مدافعین آن خراب کند.

جمهوری اسلامی‌ که این چشم‌انداز تیره و تار را در برابر خود می‌بیند، تلاش می‌کند، با تشدید اقدامات سرکوب‌گرانه، افزایش دستگیری‌ فعالین جنبش‌های اجتماعی، سرکوب هر گونه تجلی نارضایتی توده‌ای، از بحرانی که در آن گرفتار است نجات یابد. اما این اقدامات برای نجارت رژیمی که سرتاپا غرق در بحران است، کارساز نخواهد بود. بالعکس بر دامنه‌ی نارضایتی کارگران و زحمتکشان و روشنفکران خواهد افزود و لحظه‌ی سرنگونی آن را نزدیک‌تر خواهد کرد.

برگرفته از سایت سازمان فدائیان(اقلیت)

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر