پیام سوم مادر فرزاد کمانگر! به همه آزادیخواهان و انسان دوستان جهان

من افتخار می‌کنم که فرزند من برادر و فرزند همه آزادیخواهان جهان شد.

این پیام مرا به سراسر جهان برسانید. می‌خواهم این پیام به گوش نه فقط مردمی که در کشور محل سکونت تو هستند، بلکه به هر جا و مکانی که انسانها در آنجا زندگی می‌کنند رسانده شود. می‌خواهم این پیام مرا به زبانهای مختلف به گوش مردم دنیا برسانید تا به زبان خودشان پیام مرا بخوانند. اگر اجازه داشته باشم از طرف همه این عزیزان (خواهران و مادران داغدار) و همه کسانی که جگر گوشه‌هایشان در این سی سال کشته شده، باید بگویم که ما مادران داغدار نیستیم بلکه ما، مادران افتخاریم.

از هر مادری که عزیزش را کشته‌اند بپرسید، پسرت یا دخترت را چرا کشتند؟ یا چرا جگرگوشه ات در زندان است؟ پاسخش این است: فرزند من بیگناه است. فرزند من بیگناه بود. تنها گناه او دفاع از انسان بوده است. اما امروزه در جایی که ما زندگی می کنیم دفاع از انسان جرم محسوب می‌شود. عزیزان از این پس شماها باید خیلی کارها را برای من بکنید. عزیزم تو باید بیشتر از همه فعالیت بکنید. بدان که فرزاد نمرده است. من نمی توانم و امکان این را ندارم تلفن را بردارم و به همه مادرانی که در دنیا مثل من هستند بگویم که عزیزان ما همه با هم یکی هستیم، فرزندان ما همه برای یک هدف کشته شدند. برای یک چیز زندانی شدند و برای یک چیز در زندان هستند، برای آزادی، فقط برای آزادی انسان. تا به همه آن عزیزان بگویم فرزندان شما برای دفاع از ما همچنان که فرزندان ما برای دفاع از شما این راه را انتخاب کردند. پس ما همه با هم یکی هستیم.

ما اسم همدیگر را نمی‌دانیم اما درد همدیگر را خوب می‌دانیم.

من بارها گفته‌ام و تا زنده هستم هم می‌گویم قلباً نمی‌خواهم که مادران دشمنانم هم داغدار شوند). ولی نمی دانم چرا می‌گویم دشمن چون ما همه انسانیم ) چون فرزندانشان هر چه که باشند برایشان عزیزند. نمی‌خواهم داغ مرگ آنها را ببینند، چون من خودم یک مادرم و این درد را می‌کشم، برای آن مادران هم عمیقاٌ متأسفم.

من اینجا می‌خواهم موضوع مهمی را یادآور شوم. فرزاد فقط بخاطر کردستان کشته نشد. فقط بخاطر ایران کشته نشد بخاطر انسان فقیری کشته شد که در هر گوشه دنیا محتاج نان است، که ایران هم گوشه‌ای از این دنیا است.

پیام مرا به همه تلویزیونها، به همه رادیوها، به همه روزنامه‌ها، به همه گروه‌ها و سازمانها، به سازمانهای حقوق بشر به همه زنان و مردان آزادیخواه و انسان دوست دنیا برسانید و بگوئید که من از همه تمنا دارم عزیزان زیادی در زندانها هستند و منتظر کمکهای شما عزیزانند به هر شیوه ممکن برای آزادی این عزیزان کمک کنید، باور کنید که اذیت و آزار و کشتار هیچ دردی را دوا نمی‌کند دیگربس کنید. فقط آزادی و صلح است که انسانها را بهم نزدیک می‌کند.

محمدامین کمانگر ۲۹ خرداد ۱۳۸۹