اعتراض و مبارزه‌ی دانشجویان، گسترده‌تر از آن بود که تصور می‌شد. رژیم در طول یک سالی که از ۱۶ آذر سال گذشته سپری گردید، دست به قلع و قمع گسترده‌ی فعالان جنبش دانشجویی زده بود. صدها تن را دستگیر و به زندان محکوم کرد. صدها تن دیگر را اخراج و از ادامه تحصیل محروم نمود. تعدادی از استادان دانشگاه را به جرم مخالفت با سرکوب‌گری‌های رژیم تصفیه و اخراج کرد. مزدوران بسیجی را در دانشگاه‌ها سازماندهی و تقویت نمود. تهدید به زندان و محرومیت از تحصیل دانشجویان به سیاست روزمره‌ی مقامات دست نشانده حکومت در دانشگاه‌ها تبدیل گردید. این فشار و سرکوب در شرایطی انجام گرفت که اختناق و سرکوب عمومی رژیم در سراسر جامعه به نهایت خود رسید.
سران جمهوری اسلامی با این وحشی‌گری‌ها بر این گمان بودند که ۱۶ آذر امسال صدای اعتراض و مبارزه از دانشگاه‌ها بلند نخواهد شد. خامنه‌ای بر این پندار بود که فریاد مرگ بر دیکتاتور را نخواهد شنید. نیروهای سرکوب رژیم، وزارت اطلاعات و مأموران حراستی آن، بسیج و پلیس، تمام اقدامات احتیاطی و پیش‌گیرانه خود را به مرحله اجرا درآوردند. اما تمام این وحشی‌گری، اختناق، سرکوب و تهدید کارساز نیافتاد. در تعدادی از دانشگاه‌ها اعتراض و مبارزه، اشکالی تعرضی به خود گرفت و دانشجویان با تظاهرات و سر دادن شعار مرگ بر دیکتاتور، روز دانشجو را به پیکار علیه رژیم جمهوری اسلامی و ستم‌گری‌های آن تبدیل کردند.
متجاوز از هزار تن از دانشجویان دانشگاه آزاد قزوین، صبح روز ۱۶ آذر در میدان قلم دانشگاه تجمع کردند و تظاهرات خود را برپا نمودند. دانشجویان یک صدا، فریاد “مرگ بر دیکتاتور” سر دادند. تهدیدات و سرکوب‌گری‌های مزدوران اطلاعاتی و بسیج نتوانست کم‌ترین خللی در اراده‌ی دانشجویان به ادامه تظاهرات ایجاد کند. یکی دیگر از شعارهای دانشجویان این دانشگاه، “دانشجوی زندانی آزاد باید گردد” بود. دانشجویان یاد رفقای جان‌باخته خود را در جریان مبارزات سال گذشته گرامی داشتند. در دانشگاه تهران و دانشگاه امیرکبیر نیز جمعیت وسیعی از دانشجویان، تجمع، راه‌پیمایی و تظاهرات برپا کردند و شعار مرگ بر دیکتاتور سر دادند. مزدوران بسیجی و حراستی در دانشگاه امیرکبیر به صفوف دانشجویان یورش بردند و حداقل ۱۵ تن را دستگیر نمودند. تجمعات و تظاهرات در دانشگاه‌های دیگر کشور از جمله دانشگاه گیلان، رشت، کرمانشاه، همدان، یاسوج، زنجان، سیستان و بلوچستان و تعدادی دیگر از دانشگاه‌ها برگزار شد. در جریان تظاهرات دانشجویی ۱۶ آذر امسال ده‌ها تن از دانشجویان مبارز دستگیر شدند که هنوز تعدادی از آن‌ها در بازداشت به سر می‌برند.
آن‌چه در تظاهرات و اعتراضات دانشجویی امسال برجسته بود، حضور تعداد بیش‌تری از دانشجویان دانشگاه‌های آزاد بود. این خود، نشاندهنده گسترش دامنه جنبش دانشجویی و وسعت گرفتن دامنه‌ی توده‌ای این جنبش است.
اعتراضات دانشجویی ۱۶ آذر امسال بار دیگر به رژیم نشان دادکه حتا با وحشیانه‌ترین اقدامات سرکوب‌گرانه خود، قادر نبوده و نخواهد بود، این جنبش را مهار کند. چرا که دانشگاه در ذات خود با خرافات و استبداد در تضاد و تعارض دائم به سر می‌برد. همین که فرزندان مردم ایران به دانشگاه گام می‌نهند، از آن‌ها یک مخالف رژیم ساخته می‌شود. دانشجو، تشنه دانستن، آگاهی و علم است و از این رو به آزادی نیاز دارد. اما در هر گامی که برمی‌دارد با مانع ارتجاع، خرافه و استبداد برخورد می‌کند. لذا ضرورتاً به درگیری با پاسداران خرافه‌پرستی و آزادی‌ستیزی روی می‌آورد. دانشجویی که آگاه می‌شود، نمی‌تواند چشمان خود را بر این واقعیت ببندد که یک ملت، اسیر و در بند رژیم اختناق، بی‌حقوقی و سرکوب است، لذا به یک نبرد علیه رژیم اختناق و دیکتاتوری برمی‌خیزد. دانشجویانی که اغلب آن‌ها برخاسته از خانواده‌های کارگر و زحمتکش‌اند، نمی‌توانند ناظر بی‌طرف و بی‌خیال فقر، گرسنگی، بیکاری و استثمار میلیون‌ها انسان زحمتکش باشند، لذا به نبرد علیه نظم موجود برمی‌خیزند و پیگیرترین آن‌ها پرچم سوسیالیسم و کمونیسم را بلند می‌کنند.
۱۶ آذر امسال باز هم نشان داد که دانشگاه زنده است و دانشجو شکست‌ناپذیر. این ارتجاع حاکم، رژیم جمهوری اسلامی‌ست که سرانجام زیر ضربات مداوم توده‌های مردم ایران از پای درخواهد آمد و شرش را از سر مردم ایران کم خواهد کرد. دانشجویان با برگزاری دلاورانه مراسم ۱۶ آذر امسال با روحیه‌ای عالی‌تر به مبارزه پیگیر خود ادامه می‌دهند. از تجارب ۱۶ آذر امسال می‌آموزند. با تلفیق کار مخفی و علنی، سازمان یافته‌تر عمل می‌کنند و خود را برای نبردهای بزرگ‌تر آماده می‌سازند. یاد جان‌باختگان ۱۶ آذر ۱۳۳۲، بزرگ نیا، محدث قندچی، شریعت رضوی و تمام دانشجویان مبارزی که به دست جلادان رژیم‌های ستم‌گر سلطنتی محمدرضا شاه و جمهوری اسلامی جان باختند، گرامی باد.
بنقل از سایت سازمان فدائیان(اقلیت)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر