در تاریخ ۲۶ خرداد، متن نامه یا بیانیهای که به امضاء بیش از صد نفر رسیده است در برخی رسانهها انتشار یافت. در این بیانیه که نام و امضای تعدادی ازاعضا و رهبران اکثریت و عضو شورای مرکزی حزب جدید دست پخت اکثریت، “حزب چپ”، در کنار اسامی گروهی از اصلاحطلبان درون و بیرون حکومت آمده، ضمن اشاره به دیدار رهبران آمریکا و کرهشمالی، از حکومت و دولت جمهوری اسلامی خواسته شده بدون هیچ قید و شرطی وارد مذاکره مستقیم با دولت آمریکا شود. در بیانیه چنین آمده است: “ما افرادی از طیفهای مختلف فکری و سیاسی بر این نظریم که اینک وقت آن رسیده است که بر اختلاف دیرینه ایران و آمریکا نیز نقطه پایانی گذاشته شود. از این رو خواهان مذاکره مستقیم و بدون هیچ قید و شرطی از سوی طرفین هستیم”.
صرف نظر از اینکه این بیانه، واکنشهای به نسبت تند جناح اصولگرای حکومت را در پی داشت و برخی آن را “تسلیمنامه”، “احمقانه”، “توصیه تسلیمپذیری” و مایه “حقارت و ذلت” خواندند و تا جایی پیش رفتند که گفتند، بعضیها درداخل کشور در همدستی با خارج، در راستای منافع دشمن حرکت میکنند و برای آن خوراک تهیه میکنند، همچنین صرفنظر از اینکه در شرایط کنونی مذاکره مستقیم و رسمی ایران با آمریکا آن هم بعد از تجربه برجام و “عهدشکنی” آمریکا چقدر ناممکن بهنظر آید یا تحت شرایط اعمال تحریمها و تشدید فشارها چقدر ممکن گردد و اینکه اساسا این مذاکرات چه نتایج و عواقبی را در پی داشته باشد که در این نوشته مورد بحث ما نیست، اما این بیانیه، ماهیت حزب چپ اکثریت و صحت تحلیل سازمان ما در کار شماره ۷۷۵ در مورد این حزب “جدید” دست پخت اکثریت و اینکه سیاستی جز همراهی با حکومت و جناح اصلاحطلب آن ندارد، را نشان داد.
