جمهوری اسلامی، فقط رژیم دیکتاتوری تروریستی عریان سرمایه‌داری، رژیم اختناق و سرکوب نیست. خصلت دینی و اسلامی بودن دولت، ویژگی‌های دیگری هم به آن می‌دهد که نمونه‌های برجسته آن‌ها را می‌توان در رژیم‌های فاشیست نیمه‌ی اول سده‌ی بیستم سراغ گرفت. دروغ‌پردازی‌های بسیار بزرگ، به کار گرفتن تمام وسایل ممکن برای فریب و استفاده از باورهای مذهبی برای تحمیق معنوی هر چه بیش‌تر مردم و اسارت آن‌ها در خدمت مقاصد جنایتکارانه‌ی حکومت اسلامی جزء جدایی‌ناپذیری از این رژیم بوده و هست. از آن‌جایی که فریب و تحمیق مردم و دادن دروغ به خورد مردم ناآگاه، حرفه‌ی دستگاه مذهبی و آخوند در طول قرن‌های متوالی بوده و هست، آن‌ها در این زمینه خبره‌تر از رژیم فاشیستی هیتلر عمل کرده و می‌کنند. تمام افراد، گروه‌ها و جناح‌هایی که در جمهوری اسلامی به عنوان نمایندگان سیاسی طبقه حاکم وظیفه‌ی حفظ نظم موجود را بر عهده دارند، این خصوصیات را مستثنا از این که عمامه بر سر می‌نهند یا کلاه، در خود جمع داشته و دارند.
در منازعه‌ای که میان دو جناح اصلی طرفدار جمهوری اسلامی در جریان است، جناح موسوم به اصلاح‌طلب، یکی از حربه‌های تبلیغاتی‌اش علیه جناح دیگر، به ویژه باند وابسته به احمدی‌نژاد و شخص وی این است که به دروغ‌پردازی‌های بزرگ متوسل می‌شوند و از ابزارهای فریب و تحمیق علیه آن‌ها استفاده می‌کنند. آن‌ها حقیقتی را بیان می‌کنند، برای این که بر حقیقتی دیگر سرپوش بگذارند. یعنی می‌خواهند چنین وانمود کنند که خودشان از این چیزها مبرا هستند. دروغ تحویل مردم نمی‌دهند و گویا از استفاده و به کارگیری ابزارهای فریب و تحمیق در مبارزه سیاسی و برای اسارت مردم بیزارند.
