‏نمایش پست‌ها با برچسب کارتن. نمایش همه پست‌ها
‏نمایش پست‌ها با برچسب کارتن. نمایش همه پست‌ها

۱۳۸۹ بهمن ۲, شنبه

مرگ کارتن خواب‌ها و راه‌حل دولت پلیسی

همه ساله با فرارسیدن معضل زمستان و سرما، گروهی از مردم فقیر، بی‌خانمان و معتاد که زندگی‌شان در خیابان‌ها و کوچه ها سپری می‌شود، در نتیجه‌ی سرما و یخ‌زدگی می‌میرند. آنگاه خبری از این مرگ و میرها در روزنامه‌ای درج می‌شود. بحث هزاران کارتن‌خواب، آن هم فقط در تهران به میان کشیده می‌شود و اقداماتی که گویا باید برای نجات آن‌ها از سرمای زمستان انجام بگیرد و نمی‌گیرد. سپس نهادهای دولتی و مقاماتی که ظاهرا مسئولیتی در این زمینه دارند، به اظهارنظر می‌پردازند و هر کدام مسئولیت را بر عهده‌ی دیگری قرار می‌دهد. کاری انجام نمی‌گیرد و گروهی از این انسان‌های موسوم به کارتن‌خواب می‌میرند، زمستان به پایان می‌رسد. کارتن خواب‌ها فراموش می‌شوند تا زمستانی دیگر.

امسال هم به روال سال‌های گذشته تاکنون تعدادی از این کارتن‌خواب‌ها با رسیدن اولین موج سرما جان خود را از دست داده‌اند. از مرگ این انسان‌های فقیر و بی‌خانمان در سراسر ایران هیچ‌گاه آماری انتشار نمی‌یابد. اگر هم آماری منتشر می‌شود فقط مختص تهران است.

در این هفته، مرکز تحقیقات پزشکی قانونی، ضمن اعلام این خبر که در ۹ ماهه‌ی امسال دو هزار و ۶۳۳ تن بر اثر سوء مصرف مواد مخدر فوت کرده‌اند، افزود: “هر ساله در فصل پایانی سال، کارتن‌خواب‌ها و بی‌خانمان‌هایی که در معرض سرمای شدید قرار می‌گیرند، دچار سرمازدگی و در برخی موارد با مرگ مواجه می‌شوند. در سال‌ جاری نیز بر اساس آمارهای پزشکی قانونی تعداد افراد فوت شده بر اثر سرمازدگی ۹ تن اعلام شده است.” وی ادعا کرد “نهادهای اجتماعی و حمایتی نظیر شهرداری و بهزیستی با پیش‌بینی امکانات و اقامتگاه‌های شبانه از بروز چنین حوادثی جلوگیری می‌کنند. شهروندان تهرانی در صورت مشاهده کارتن‌خواب‌ها با شماره‌های ۱۳۷ و ۱۲۳ تماس حاصل کنند.” اما تماس حاصل کنند که چه بشود؟