محمدرضا رحیمی معاون اول احمدی‌نژاد، روز سه‌شنبه این هفته در اجلاس افتتاحیه هیجدهمین نشست شورای حکام مرکز توسعه یکپارچه روستایی آسیا و اقیانوسیه شرکت کرد، تا پیشرفت‌های بی‌همتای جمهوری اسلامی را به اطلاع مهمانان حاضر در این اجلاس برساند.
ایشان پس از آه و ناله‌های ساختگی پیرامون وضعیت وخیم یک میلیارد مردم فقیر و گرسنه جهان، و اجرا نشدن “اهداف توسعه هزاره در جهت کاهش فقر و گرسنگی” به پیشرفت‌های عظیم جمهوری اسلامی در ریشه‌کن ساختن فقر و گرسنگی و برخوردار شدن همه مردم به ویژه در مناطق روستایی از امکانات بهداشتی و درمانی پرداخت و خطاب به حاضرین گفت: “من می‌خواهم تجربه‌ای که امروز در جمهوری اسلامی وجود دارد را به شما هدیه کنم و آن این است که امروز در جمهوری اسلامی هیچ فردی سر بر بالین گرسنگی نمی‌گذارد… امروز در جمهوری اسلامی یک گرسنه وجود ندارد… ما الان فقیر نداریم.”
دلیل آن هم که “ما الان فقیر نداریم” و لابد همه مردم ایران مرفه شده‌اند و حتا “امروز در جمهوری اسلامی یک گرسنه هم وجود ندارد” این است که به گفته ایشان “هر روستایی با اجرای این قانون حدود ۵۰ هزار تومان پول می‌گیرد و یک خانواده‌ای که ۵ میلیون تومان از دولت وام گرفته امروز توانسته یک گله گوسفند راه بیاندازد.”
ما که در آن جلسه نبودیم تا ببینیم مهمانان با شنیدن این ادعاهای معاون اول رئیس جمهور، چه واکنشی نشان دادند. اما این را می‌دانیم که در اجلاس‌های بین‌المللی معمولاً به این حرف‌ها می‌خندند و گویندگان آن‌ها را مسخره می‌کنند. چون افرادی که در این اجلاس‌ها شرکت می‌کنند، در حیطه کار خود خبره هستند و از مسایل جهانی آگاهی دارند. اما اگر هم آدم‌های بی‌اطلاعی باشند، از یکی از خیابان‌های تهران که بگذرند، متوجه اوضاع در ایران می‌شوند.
در ایرانی که به ادعای معاون احمدی‌نژاد نه فقیری وجود دارد و نه حتا یک گرسنه، علی‌الحساب حدود ۸ میلیون از جمعیت فعال کشور بیکارند. این ۸ میلیون با ماهی ۴۵ هزار تومان که به عنوان یارانه نقدی دریافت می‌کنند، گویا هزینه غذا، پوشاک، مسکن، درمان و تمام هزینه‌های جانبی روزمره آن‌ها چنان تأمین شده است که نه فقط گرسنه سر بر بالین نمی‌گذارند، بلکه از گروه فقرای جامعه نیز خارج شده و به صف مرفهین پیوسته‌اند. حالا اگر در فاصله‌ی همین یک سال افزایش بهای کالاها و خدمات، مبلغی فراتر از این به اصطلاح یارانه‌ی نقدی را بلعیده است. از نظر معاون احمدی‌نژاد تغییری در این ادعا ایجاد نمی‌کند که با پرداخت ۴۵ هزار تومان در هر ماه، دیگر گرسنه و فقیری در ایران وجود ندارد. این جمعیت بزرگ بیکار با همان ۴۵ هزار تومانی که اکنون در نتیجه تورم به صفر تبدیل شده است، از فقر و گرسنگی نجات یافته‌اند. درست در همان روزی که معاون رئیس جمهور در مورد ریشه‌کنی فقر و گرسنگی از ایران یاوه‌سرایی می‌کرد، سازمان بهزیستی گزارشی از وضعیت زنان تن‌فروش انتشار داد که عموماً از فرط فقر و گرسنگی به تن‌فروشی روی آورده‌اند.
ادعا می‌شود که در ایران فقیر وجود ندارد. اما این واقعیت را هیچ کس نمی‌تواند انکار کند که اکثریت بزرگ کارگران و زحمتکشان شاغل نیز زیر خط فقر زندگی می‌کنند. شهرداری تهران، حداقل هزینه یک خانوار را در یک ماه مبلغی بیش از یک میلیون و ۳۰۰ هزار تومان اعلام کرده است، پنهان نیست که اکثریت مردمی که در تهران زندگی می‌کنند، دستمزد و حقوق ماهانه آن‌ها به یک میلیون تومان نیز نمی‌رسد. بنابراین حتا اکثریت کارگران و زحمتکشان شاغل نیز مردمی فقیرند و قادر نیستند حتا زندگی خود و خانواده‌شان را در حداقل تأمین کنند.
با این همه احمدی‌نژاد و دار و دسته‌اش ابایی ندارند که دروغ‌هایی بزرگ‌تر از این را بگویند که در ایران فقیر و گرسنه وجود ندارد. چون ایران یک کشور استثنایی و اسلامی‌ست، در این‌جا حتا یک نفر هم گرسنه نیست. وقتی که ایران تحت سلطه‌ی وحشی‌ترین و بی‌رحم‌ترین رژیم استبدادی، آزادترین کشور جهان باشد که به ادعای احمدی‌نژاد، آزادی در آن مطلق است؛ وقتی که وحشی‌ترین و بی‌رحم‌ترین رژیم پاسدار نظم سرمایه‌داری، ادعای ضد سرمایه‌داری داشته باشد، جای تعجب نیست که فقیر و گرسنه‌ای هم در این کشور وجود نداشته باشد. چرا که دروغ‌پردازی و شارلاتانیسم ذاتی حکومت اسلامی است.
برگرفته از سایت سازمان فدائیان(اقلیت)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر