نگرانی جمهوری اسلامی از انقلاب مردم تونس، مضاعف است. از یک سو، این انقلاب علیه همان نظمی برپا گردید که در ایران نیز حاکم است. نظام سرمایه‌داری، سیاست اقتصادی نئولیبرال و دیکتاتوری عریان طبقه حاکم. از سوی دیگر هر پیروزی مردم تونس، ضربه‌ای‌ست به اسلام‌گرایی، گروهای مرتجع اسلام‌گرا و رژیم‌های اسلامی.
این نگرانی در این هفته، حتا در رسانه‌های تبلیغاتی رژیم کاملا مشهود بود. در حالی که در تمام جهان خبر نخست خبرگزاری‌ها و رسانه‌ها به رویدادهای انقلابی تونس اختصاص داشت، در ایران خبر نخست و بحث اصلی رسانه‌های رژیم، مسابقات فوتبال و برنده شدن تیم ایران بود. همین ترس و نگرانی در سخنرانی این هفته‌ی احمدی‌نژاد در یزد نیز آشکار بود. او در مورد قیام مردم تونس گفت: “کار برای خدا و اخلاص را فراموش نکنید و ذره‌ای از قله احکام الهی و اسلام ناب و ارزش‌های ناب متعالی کوتاه نیایید. خواست مردم تونس برپایی مناسبات و احکام اسلام ناب محمدی است.” وی همچنین گفت: “شعارهای آزادی، صیانت از کرامت انسانی، حقوق بشر، چون برای خدا سر داده نمی‌شود، به بشریت صدمه وارد می‌آورد.
پس روشن است که نگرانی احمدی‌نژاد از چیست؟
