بحران اقتصادی، بیکاری، فقر، گرسنگی، تبعیض، نابرابری، ستم و استثمار، شکاف عمیق فقر و ثروت در درون هر جامعه و در مقیاس جهانی، همه ذاتی نظمی هستند که بنیادش بر طبقات کارگر و سرمایه‌دار قرار گرفته است. همین نظم است که امروز، با بحرانی جهانی روبروست و ورشکستگی خود را در انظار عموم زحمتکشان سراسر جهان به نمایش گذاشته است. تضادها و تناقضات لاینحل این نظام به درجه‌ای رشد کرده است که هر تلاش طبقه حاکم سرمایه‌دار برای تخفیف آن‌ها مدام با شکست پایان یافته است.
فجایعی که این نظم در ایران به بار آورده است، حد و مرز ندارد. با این وجود، از آن‌جایی که در این‌جا، جمهوری اسلامی، عرصه‌ی حاکمیت خداست، به همان میزان که فجایع سرمایه‌داری در این کشور عظیم‌ترند، راه حل آن‌ها نیز چنان سهل و ساده است که با یک سخنرانی و یا گفتگوی رسانه‌ای نیز حل شده و پایان یافته‌اند.
احمدی‌نژاد که همان‌گونه که همگان آگاهند از این امتیاز و ویژگی منحصر به فرد در درون جمهوری اسلامی برخوردار است که امام زمان با او رابطه‌ی نزدیک و صمیمی دارد و هر روز به شکل شبحی نورانی بر او ظاهر شده و وی را همراهی می‌کند، و علاوه بر این بر طبق گزارشات رسمی که اخیراً انتشار یافته با اجنه و ارواح نیز سر و سّری دارد، در این هفته بر صفحه‌ی تلویزیون ظاهر شد تا دستور دهد که تمام معضلات اجتماعی سریعاً محو و نابود شوند.
احمدی‌نژاد، نخست، وظیفه خود دانست تا بن‌بست‌هایی را که جمهوری اسلامی در عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی با آن‌ها روبروست، از بیخ و بن انکار کند و دستور محو شدن آن‌ها را صادر نماید. به گفته‌ی وی در جمهوری اسلامی بن‌بست وجود ندارد، چیزی که هست، مشکلاتی‌ست که با دست توانای ولی فقیه که عجالتاً نماینده‌ی خدا و جانشین پیامبر است، به سادگی حل می‌شوند و لاینحل نیستند.
ایشان پس از خطبه‌ی اول‌شان بر سر هوش و ذکاوت، شجاعت، توانایی و عدالت ولی فقیه و نظام ولایت فقیه به عنوان مترقی‌ترین نظام حکومتی در سراسر جهان، که تلاشی برای خنثاسازی حملات گروه‌های رقیب بود که در جریان نزاع چند هفته گذشته، او را به ضدیت با ولی فقیه متهم کرده بودند، وارد بحث مسایل اقتصادی – اجتماعی شد.
احمدی‌نژاد گفت: از آن‌جایی که قانون هدفمندی سارانه‌ها با موفقیت، انجام گرفته است، عدالت تام و تمام برقرار شده و افزود: “با افتخار اعلام می‌کنم، تنها کشوری که هیچ خانواری در آن گرسنه نیست و همه مردم، به اندازه پوشاک، غذا و پول در اختیار دارند، جمهوری اسلامی ایران است.”
اگر توده‌های کارگر و زحمتکش ایران در این چند ماه در نتیجه‌ی اجرای قانون هدفمندسازی یارانه‌ها، هزینه زندگی روزمره‌شان به چند برابر به اصطلاح یارانه‌ی نقدی‌شان، افزایش یافته و فقیرتر شده‌اند، اگر میلیون‌ها فقیر و گرسنه در ایران وجود دارد، اگر در نتیجه‌ی اجرای قانون به اصطلاح هدفمندسازی یارانه‌ها گروه دیگری از کارگران به صفوف بیکاران پیوسته‌اند و فقیرتر شده‌اند، هیچ‌یک واقعیت ندارد. چون از عالم غیب به احمدی‌نژاد الهام شده که در ایران “هیچ خانواری در آن گرسنه نیست و همه مردم به اندازه، پوشاک، غذا و پول در اختیار دارند.” حالا اگر حدود ۷ میلیون بیکار، در هر ماه، با دریافت بین ۴۵ تا ۵۰ هزار تومان نمی‌توانند غذای روزمره‌شان را تأمین کنند، تا چه رسد به ده‌ها نیاز دیگر، لابد ولخرجی می‌کنند، چرا که اکنون همین پول کافی‌ست که در ایران هیچ خانوار گرسنه‌ای وجود نداشته باشد و همه‌ی مردم به اندازه کافی، پول، غذا و پوشاک در اختیار دارند. طبیعتاً با این حساب، در هیچ کجای جهان نمونه‌ای هم برای آن وجود نخواهد داشت. چرا که ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی، کشور اشاعه خرافات و معجزه‌هاست. رهبرش نماینده‌ی خدا و جانشین پیامبر است و رئیس جمهورش با امام زمان، اجنه و ارواح سر و سرّ دارد. بنابراین همه چیز ممکن است و در فاصله‌ی دو سال در حالی که اقتصاد در رکود به سر می‌برد، به فرمان احمدی‌نژاد، ۴ میلیون از تعداد بیکاران کاسته شود. او در همین گفتگوی تلویزیونی دروغ‌های پیشین‌اش را تکرار کرد و ادعا کرد “سال گذشته رکورد شکسته شد و یک میلیون و ۷۰۰ هزار شغل ایجاد شد.” اگر میلیون‌ها بیکار در ایران، چیزی از این بابت در عمل ندیدند و چیزی از این اشتغال عایدشان نشد، باید بپذیرند که آن هم از نمونه‌ی معجزه‌های آدم‌های شیاد برای فریب مردم است. احمدی‌نژاد عزم جزم کرده است که با شیادی بساط بیکاری را از کشور جمع کند و می‌گوید: “پیش‌بینی ما برای امسال ایجاد ۵ / ۲ میلیون شغل است که اگر همین روند را دو سال انجام دهیم، بساط بیکاری از کشور جمع می‌شود.”
احمدی‌نژاد در این گفتگوی تلویزیونی بار دیگر ادعای پوشالی خود را در مورد کاهش قیمت و اجاره مسکن و در کل، حل معضل مسکن در ایران تکرار کرد، اما این بار ادعاهای عریض و طویل‌تری داشت، از طرح عظیم‌تری در خصوص تحول شهرسازی سخن به میان آورد که گویا قرار است، برای همیشه بهای مسکن پایین بیاید و “انشاءالله در پایان سال ۹۲، دیگر خانواده‌ها دغدغه مسکن نداشته باشند.” لابد به همان شکلی که تاکنون به جای وعده‌های کاهش تورم، مدام تورم افزایش یافته و به جای کاهش قیمت و اجاره مسکن، آن‌چه که رخ داده، افزایش بوده است. حتا قدرتمندترین کشورهای سرمایه‌داری جهان، هرگز نتوانسته و نمی‌توانند مسئله مسکن مردم را حل کنند، تا چه رسد به کشوری نظیر ایران که آن هم ادعا شود، تا سال ۹۲، دغدغه آن پایان خواهد یافت. در هر کشور سرمایه‌داری اگر هر سال میلیون‌ها مسکن نیز تولید شود، این مساکن در دست سرمایه‌داران و زمین‌خواران متمرکز می‌شوند و بخش بزرگی از کارگران و زحمتکشان، هم‌چنان اجاره‌نشین باقی می‌مانند و با وجود انحصار ناشی از حاکمیت رانت ارضی، نه بهای مسکن کاهش خواهد یافت و نه اجاره مساکن.
یاوه‌سرایی‌های احمدی‌نژاد نه برای توده‌های زحمتکش مردم ایران کار، نان و رفاه می‌شود و نه مسکن. ادعاهای پوشالی او شاید در میان دورافتاده‌ترین و عقب‌مانده‌ترین روستاهای ایران گوش شنوایی پیدا کند، اما توده‌های وسیع کارگر و زحمتکش سراسر ایران می‌دانند که حرف‌های او جز یک مشت هذیان‌گویی یک آدم خرافاتی و یک شارلاتان سیاسی چیز دیگری نیست. هیچ معجزه و هیچ دستی از غیب نمی‌تواند معضلات بزرگ جامعه سرمایه‌داری ایران، فقر، گرسنگی، بیکاری و ده‌ها مصیبت اجتماعی دیگر را علاج کند. راه حل این معضلات دگرگونی نظم موجود است. جمهوری اسلامی ناتوان‌تر و ارتجاعی‌تر از آن است که حتا بتواند این معضلات را تخفیف دهد.
برگرفته از سایت سازمان فدائیان(اقلیت)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر