خبرگزاری کار ایران ,ایلنا, بمناسبت 16 مهر (8 اکتبر)روز کودک در ایران گزارشی از وضعیت اسفبار کودکان منتشر کرده که آمار و ارقام موجود در آن باعث تاسف بسیار و تعمق بیشتری است .البته این خود نیز نشان از فقر و فلاکتی است که جمهوری اسلامی با سیاست های اقتصادی خودنصیب توده های مردم کرده است. هرچند آمار ارائه شده توسط رژیم در مورد کودکان کار و آنهایی که بخاطر فقر و شرایط مادی خانوادگی از تحصیل محروم هستند و نیز ....واقعی و مورد اعتماد نیست و همیشه برای پنهان کردن فقر توده های مردم, کمتر از آمار واقعی اعلام میشود. با این حال بخشی از این مقاله و آمار وارقام آن را عینا میآورم
سی درصد از كودكان يك تا پنج سال در معرض آزارهاي جسمي هستند
پنجاه و سه درصد از آزاررسان‌هاي پر و پا قرص كودكان پدران و 90 درصد آزارها توسط پدر و مادر و يا ناپدري و نامادري انجام مي‌شود
حدود 300 هزار كودك از تحصيل بازمانده‌اند
بيش از 50 درصد از والدين ايراني تنبيه بدني كودكان را حق طبيعي خود مي‌دانند
يك ميليون و 400 هزار كودك كار در كشور كه هفت هزار كودك كار مربوط به تهران هستند
يك روز از 365 روز سال براي كودكان است، اگر شانس و اقبال با كودكي يار باشد كه كل 365 روز را كودكي مي‌كند در غير اين صورت حتي از حس كودكي خود هم سهمي نمي‌برند.
در ايران 16 مهر روز كودكان است كه برابر با 8 اكتبر اين روز در سراسر جهان روز جهاني كودك نام‌گذاري شده است.
تعدادي از كودكان ايراني، تنها همين روز «عزيزپرورده» مي‌شوند و سراسر اين روز را همراه با صرف پفك، چيپس، تخمه و.. پاي كارتون‌ها و فيلم‌هاي مختلف روز كودك مي‌نشينند، امروز ديگر شكي ندارند كه پدر و مادرشان بابت خيره شدنشان به تلويزيون به آنها غر نمي‌زند.
كودكان ديگر به بهانه اين روز هم كه شده از پشت ويترين‌هاي پر زرق و برق مغازه‌ها، گرانقيمت‌ترين اسباب‌بازي را از آن خود كرده و در كنار آن دست پر مهر پدر يا مادر را بر روي پيشاني خود حس مي‌كنند اما كودكان ديگري حتي 16 مهر هم آزار مي‌بينند، از تلويزيون محروم مي‌شوند، گوشه خيابان كار مي‌كنند؛ انگشتان كوچكشان همچنان گره‌هاي نخ را به روي قالي سفت مي‌كند؛ بچه‌داري مي‌كنند و هزاران هزار كودك در گاراژ و كارگاه‌ها رنگ آفتاب، اسباب بازي، استراحت و.. را نمي‌بينند.
ايران هفده سال است كه به كنوانسيون بين‌المللي حقوق كودك پيوسته اما با اين وجود حتي كمتر از 15 درصد از كودكان و خانواده‌هايشان با اين قانون آشنا هستند.
در شرايطي كه بيش از 50 درصد از والدين ايراني تنبيه بدني كودكان را حق طبيعي خود مي‌دانند، 30 درصد از كودكان يك تا پنج سال در معرض آزارهاي جسمي هستند، 53 درصد از آزاررسان‌هاي پر و پا قرص كودكان پدران و 90 درصد آزارها توسط پدر و مادر و يا ناپدري و نامادري و در فضاي خصوصي منزل صورت مي‌گيرد؛ وقتي 70 درصد از تماس‌ها با اورژانس اجتماعي (123) به دليل كودك‌آزاري بوده، با وجود آنكه امسال حدود 300 هزار كودك از تحصيل بازمانده‌اند و آمار كودكان خارج از چرخه تحصيل در مدارس، دورنماي خوبي ندارد، در چنين شرايطي مي‌خواهيم روز جهاني كودك را تبريك بگوييم!
وجود يك ميليون و 400 هزار كودك كار در كشور كه هفت هزار كودك كار مربوط به تهران هستند، افزايش مادراني كه نمي‌خواهند مادر و همسر فداكار باشند و ساير موارد نشان از وجود خلاءهاي زيادي در حوزه كودكان دارد.
در عين حال علي‌رغم خلاءهاي بي‌شمار ،براساس گفته صاحب نظران، پيمان‌نامه حقوق كودك به كتابچه‌اي فاقد اهميت در كشور تبديل شده كه در حال حاضر در ميان ساير كتاب‌ها و قوانين خاك مي‌خورد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر