‏نمایش پست‌ها با برچسب احمدی نژاد. نمایش همه پست‌ها
‏نمایش پست‌ها با برچسب احمدی نژاد. نمایش همه پست‌ها

۱۳۹۲ شهریور ۲۹, جمعه

روحانی و رویکردش نسبت به اصلاح طلبان


حسن روحانی در واپسین روزهای پیش از انتخابات ٢۴ خرداد ٩٢، با به چالش کشیدن سیاست خارجی دولت احمدی نژاد و نیز دادن وعده هایی در مورد بهبود وضعیت معیشتی مردم، تغییر در رویکرد سیاست خارجی، حل بحران اتمی، کاهش و یا متوقف ساختن تحریم های بانکی و نفتی، باحمایت جناح‌هائی از بورژوازی ایران، “اپوزیسیون” رفرمیست جمهوری اسلامی و نیز تبلیغات وسیع رادیو- تلویزیون‌هائی از نمونه بی بی سی توانست نظر بخشی از توده های معترض جامعه را به سوی خود جلب نماید. با اتخاذ چنین رویکردی، روحانی بر رقبای خود پیشی گرفت و قادر شد به جای احمدی نژاد بر مسند ریاست جمهوری بنشیند. از ٢۴ خرداد تا به امروز سه ماه گذشته است. طی این مدت دست کم آنهایی که با امید به تحقق شعارهایی که حسن روحانی در مناظره های تلویزیونی وعده اش را داده بود، در انتظار نشسته اند تا ببینند او نسبت به وعده های داده شده چه رویه و اقداماتی را در پیش گرفته و یا خواهد گرفت.

۱۳۹۲ اردیبهشت ۱۳, جمعه

“حماسه سیاسی” و فرار به جلوی احمدی نژاد



در حالیکه بیشتر از ۴۵ روز به برگزاری یازدهمین دوره “انتخابات” ریاست جمهوری در ۲۴ خرداد ۹۲ باقی نمانده است، اختلاف و کشمکش در میان مرتجعین و دو باند اصلی حکومتی یعنی باند خامنه‌ای و دار و دسته احمدی‌نژاد، بیش از پیش تشدید گشته و چگونگی برگزاری این مراسم نمایشی و جایگزینی احمدی‌نژاد، به یکی از معضلات بزرگ رژیم تبدیل شده است. به‏ویژه آنکه احمدی‌نژاد در ماه‌های پایانی دورۀ ریاست جمهوری‌اش، تبلیغات گسترده‌ای را علیه جناح مقابل آغاز کرده و سعی داشته است با حمله مستقیم به عناصر وابسته به این باند، رئیس آن یعنی خامنه‌ای را نیز از پهلو مورد حمله قرار دهد تا با بی‌اعتبار ساختن این جناح، برای جناح خویش اعتبار سازی کند.
احمدی‌نژاد این را خوب می‌داند که پایان دوره ریاست جمهوری‌اش، پایان برخورداری از تمام امتیازات، اختیارات و منابع مالی‌ست که در جایگاه رئیس جمهور در اختیار وی قرار دارد.

۱۳۹۱ اسفند ۲۴, پنجشنبه

لحظه شماری رقبای احمدی نژاد برای پایان دوره ریاست جمهوری وی


ساختار سیاسی دولت دینی جمهوری اسلامی و انبوه تضادهای حادی که نظم اقتصادی – اجتماعی سرمایه‌داری ایران گرفتار آن است، طبقه حاکم را در چنان مخمصه‌ای قرار داده که هر رخداد داخلی و حتا اتفاقات بین‌المللی که ظاهراً ارتباط مستقیمی هم با مسایل جامعه ایران ندارند، به یک کشمکش و بحران جدید در درون هیئت حاکمه تبدیل می‌گردند.
مرگ هوگو چاوز، رئیس جمهوری ونزوئلا، نیر بر همین منوال به نزاعی جدید در درون حکومت و حملات سران دستگاه دینی به رئیس دستگاه اجرایی جمهوری اسلامی مبدل شد.
در پی مرگ چاوز، احمدی‌نژاد یک روز عزای عمومی در ایران اعلام کرد و در پیامی که انتشار داد، بر اساس دیدگاه‌های خرافاتی اسلامی‌اش، از بازگشت او به همراه امام زمان شیعیان و عیسی مسیح برای ادامه کار و برقراری عدالت سخن گفت.
این اقدامات خشم و اعتراض سران دستگاه دینی را از دو جهت برانگیخت. نخست این که چرا برای یک فرد خارجی و آن هم مسیحی عزای عمومی اعلام کرده است و مهم‌تر این که در پیام خود او را شهید و هم‌تراز شخصیت‌های بالای دینی و اسلامی قرار داده است.
شدیدترین حمله را آخوند محمد یزدی از وابستگاه باند خامنه‌ای داشت که در یک گفتگوی مفصل، اقدامات احمدی‌نژاد را محکوم کرد و او را به فرمان‌برداری از خامنه‌ای فرا خواند.
وی گفت: ایشان سخنان اختلاف‌انگیزی را مطرح نموده، چاوز را در ردیف شخصیت‌های بالای دینی قرار داده و تعبیراتی داشته مبنی بر این که وی به همراه حضرت عیسی و حضرت ولی عصر بازمی‌گردد و کارهای خود را انجام می‌دهد که باعث نگرانی حوزه‌های علمیه و جامعه مدرسین شده است. چون سفارش مؤکد ولی امر این است که در شرایط کنونی کشور را آرام نگه داریم، به ایشان نصیحت داریم که در مدت باقی‌مانده آرامش را حفظ کرده و از بیان مسایل اختلافی خودداری کند. بپذیرد که اطلاعات دینی لازم را ندارد.

۱۳۹۱ آذر ۸, چهارشنبه

وقتی که خادمان نظام خائن به نظام می‌شوند!


زمانی که نزاع و درگيری لفظی رئيس جمهور و رئيس قوه قضائيه حکومت اسلامی بر سر بازديد احمدی نژاد از زندان اوين و ملاقات با مشاور مطبوعاتی‌اش بالا گرفت، وقتی که موضع گيری‌های تند و علنی اين دو در مطبوعات عليه يکديگر، که نشانه‌هائی از بحران عميق و هرج و مرج و گسيختگی ارگان‌های نظم سرمايه‌داری حاکم را بازتاب می‌دهد و رسوائی و بی اعتباری بيش از پيش رژيم جمهوری اسلامی در انظار توده‌های مردم را رقم می‌زند، به مرحلۀ حادی رسيد، خامنه‌ای در جايگاه رهبر حکومت اسلامی که سخنانش در هر عرصه مورد اختلافی بايد “فصل‌الخطاب” و پايانی بر منازعات فيمابين مقامات و مسئولين حکومتی باشد، وارد اين کارزار پايان ناپذير شد و بار ديگر هشدارگونه فرمان توقف درگيری و تنش در ميان سران قوا را البته از بيم آنکه به تنش در پائين منجر شود، صادر کرد. خامنه‌ای در نطقی که روز چهارشنبه دهم آبان ايراد نمود، به رؤسای سه قوه و تمام مقامات و مسئولين جمهوری اسلامی هشدار داد که بايد متوجه مسئوليت خود در “شرايط حساس کنونی” باشند و بايد مراقب باشند که “اختلافات را به ميان مردم نکشانند”! خامنه‌ای نه فقط از باندهای حکومتی و سران آن‌ها خواست که اختلاف‌ها را بايد به “کم‌ترين ميزان” برسانند، بلکه با لحن تند و کوبنده‌ای آن‌ها را چنين مورد خطاب قرار داد که “از امروز تا روز انتخابات هر کسی بخواهد اختلاف‌ها را به ميان مردم بکشاند و از احساسات آن‌ها در راستای اختلافات استفاده کند، قطعاً به کشور خيانت کرده است”.

فردای صدور اين فرمان عتاب آلود، برادران لاريجانی، رؤسای قوه مقننه و قضائيه، با ارسال نامه‌های جداگانه‌ای به “رهبر فرزانه” و “مقام معظم رهبری “، دريافت پيام “وحدت بخش”، “سنجيده” و “به موقع” رهبری و مراتب اطاعت خود از “ولی امر مسلمين” و رعايت “دستورات” وی را اعلام کردند.

۱۳۹۰ خرداد ۲۰, جمعه

احمدی نژاد می‌گوید: الان وقت تقسیم غنائم نیست، کنار نمی‌روم

داستان دنباله‌دار کشمکش‌های درونی رژیم، همچنان ادامه دارد. در این هفته سالروز مرگ خمینی بود و حضور سران مقامات رژیم بر سر قبر وی. با تشدید اختلافات و درگیری‌های رژیم، اکنون چند سالی‌ست که این مراسم نیز عرصه دیگری برای تسویه حساب‌های درونی شده است. دفتر خامنه‌ای که سرنخِ اُمت حزب الله را در دست خود دارد، وظیفه جدیدی در این مراسم بر عهده این گروه قرار داده است. وظیفه آن‌ها شعار دادن و بر هم زدن و متوقف کردن سخنرانی فرد یا افرادی‌ست که به حسب اوضاع سیاسی هدف قرار گرفته‌اند. امسال قرعه به نام احمدی‌نژاد اصابت کرده بود و این اُمت همیشه در صحنه‌ی حزب‌الله وظیفه داشت با شعار و داد و بیداد، مانع از سخنرانی وی گردد. احمدی‌نژاد که سال گذشته از اجرای این نقش حزب‌الله علیه حسن خمینی بسیار شاد و خرسند بود، امسال شدیدا ناراحت و عصبانی به نظر می‌رسید. او به محض این که خواست سخنرانی کند، دریافت که نوبت او هم رسیده است. بنابراین با هر زحمتی بود، سخنرانی خود را در میان هیاهوی امت حزب‌الله به پایان رساند و نکته قابل ذکر سخنرانی‌اش هم همین بود که او در ظاهر خطاب به رئیس حزب‌اللهِ حاضر در صحنه، اما در واقع خطاب به رقبای خود گفت: نوبت شما هم خواهد رسید.

در ادامه‌ی این درگیری‌ها، احمدی‌نژاد که بر سر تعیین سرپرست برای وزارت نفت مجبور به عقب‌‌نشینی شده بود، فردی را از در‌ون باند خود به عنوان سرپرست این وزارتخانه تعیین نمود. اما این تغییر، آن چیزی نبود که بتواند باندهای رقیب را بر سر وزارتخانه مهمی چون نفت آرام کند.

لاریجانی با ارسال نامه‌ای رسمی به احمدی‌نژاد، اقدام هیئت وزیران در مورد واگذاری حق تصمیم‌گیری در امور نفت به کارگروهی متشکل از نمایندگان ویژه رئیس جمهور را بر خلاف قانون اعلام نمود. در این نامه آمده است به موجب قانون برنامه پنجم عواید حاصل از صادرات نفت به حساب ذخیره ارزی واریز می‌شود، بنابراین مفاد تصمیم‌نامه از حیث عدم تصریح به ضرورت واریز وجوه حاصله به حساب مذکور، مغایر قانون است.

۱۳۸۹ دی ۲۲, چهارشنبه

فرمول انقراض یک ملت چیست؟

عصرایران ؛ جعفر محمدی – تقریباً از اواسط دوره اول ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد ، موضوع ازدیاد جمعیت ایران ، به یکی از شاه بیت های سخنان وی تبدیل شده است و ایشان در مناسبت های مختلف ، فرصت را غنمیت می شمارد و بر لزوم افزایش جمعیت ایران و کافی نبودن دو بچه تاکید می کند. حتی در یکی دو مورد نیز آقای احمدی نژاد استان شدن برخی مناطق را منوط به تولید مثل و افزایش جمعیت کرد.

آخرین مورد از این سخنان نیز به سفر استانی دولت به کرج مربوط می شود ؛ خبر ایلنا را بخوانید:

رئیس‌جمهور در ادامه سخنان خود ضمن انتقاد از شعار دو بچه کافی است اظهار کرد: این شعار فرمول انقراض یک ملت است نه بقای آن. بسیاری از نخبگان و دانشمندان از خانواده‌های پرجمعیت بوده و همین امر موجب رشد آنها شده است.

وی ادامه داد: زمانی که خانواده‌ای شش فرزند دارد باعث کلنجار رفتن آنها و رشد استعدادهایشان می‌شود. اما اینکه گفته می‌شود فرزندان زیاد را نمی‌توان به خوبی تربیت کرد حرف صحیحی نیست چرا که مهم‌ترین وظیفه خانواده تربیت نسل آینده است.

رئیس‌جمهور با تاکید بر اینکه تعداد فرزند زیاد در خانواده موجب رشد نخبگی فرزند می‌شود، تصریح کرد: حالا نمی‌گویم که خانواده‌ها پنج، شش فرزند داشته باشند اما زمانی که حرف از الگوی اسلامی ـ ایرانی می‌آید باید تمام جوانب و تصمیم‌گیری‌ها را تحت تاثیر خود قرار بدهد و الا دیگران برای ما تصمیم گرفته و به خورد ما می‌دهند.

در باب سخنان رئیس جمهور نکاتی چند حائز اهمیت است: