هر دولت دینی در ذات خود یک رژیم استبدادی‌ست که با آزادی مردم و حقوق دمکراتیک آن‌ها دشمنی آشتی‌ناپذیر دارد. هر دولت دینی مبلغ و مروج تبعیض، نابرابری و ستم‌گری در عریان‌ترین شکل آن است. رسواترین نوع این دولت دینی نیز دولت‌های اسلامی‌ست. لذا تعجب‌آور نیست که در سراسر جهان، دولت‌های اسلامی از قماش جمهوری اسلامی ایران و رژیم عربستان سعودی، نمادهای شاخص ستم‌گری، نابرابری و تبعیض نسبت به زنان باشند.
روز سه‌شنبه‌ی این هفته، ۸ مارس، روز جهانی زن بود در این روز، زنان کشورهای مختلف جهان با برپایی تجمعات، راه‌پیمایی، تظاهرات، جشن و سرور، روز جهانی زن را گرامی داشتند و اعتراض خود را به هر گونه تبعیض، نابرابری و ستم جنسی و طبقاتی ابراز داشتند.
رژیم اسلام‌گرای زن‌ستیز حاکم بر ایران که سر تا پای موجودیت‌اش با تبعیض و ستم‌گری نسبت به زنان گره خورده است، از وحشت اعتراض و مبارزه‌ی زنان در این روز، نیروهای سرکوب خود را به حالت آماده‌باش درآورد. گله‌های پلیس، واحدهای ضد شورش، مزدوران وزرات اطلاعات، خیابان‌های شهرهای بزرگ را به اشغال خود درآوردند، تا مانع از راه‌پیمایی و تظاهرات زنان در این روز گردند. با این و جود، گروه‌هایی از زنان و مردان آزادی‌خواهی که از برابری حقوق زن و مرد دفاع می کنند، در تعدادی از شهرهای ایران به خیابان‌ها آمدند، تا به مرتجعین اسلام‌گرای حاکم بر ایران نشان دهند که حتا زیر شدیدترین فشار و سرکوب، دست از مبارزه علیه تبعیض و نابرابری برنمی‌دارند. بر طبق گزارشات انتشار یافته، در بابل، شیراز، اصفهان کردستان و تهران، مراسم روز جهانی زن برگزار گردید. در تهران، گروه‌هایی از مردم در خیابان‌های آزادی، نواب، امیرآباد، فاطمی، بلوار کشاورز، ولی‌عصر، توحید، تجمعات پراکنده‌ای برپا نمودند که مورد یورش گله‌های ضد شورش قرار گرفتند. مزدوران پلیس و وزارت اطلاعات تعدادی از مردم را دستگیر نمودند. رئیس کل دادگستری استان تهران، روز چهارشنبه، در پاسخ به سؤال خبرنگارا‌ن در مورد تعداد دستگیرشدگان روز جهانی زن، گفت: آمار دقیقی نداریم. این سؤال را باید از دادستان بپرسید.
این که به رغم لشکرکشی رژیم برای جلوگیری از تجمعات اعتراضی در ۸ مارس، رژیم ناگزیر می‌شود اعتراف کند، این تجمعات و اعتراضات انجام گرفته و تعدادی نیز دستگیر شده‌اند، دلیل روشنی بر شکست سیاست‌های سرکوبگرانه و مرعوب‌کننده‌ی جمهوری اسلامی برای مهار اعتراضات توده‌ای‌ست. این اعتراضات متوقف نخواهد شد. بالعکس، مردم ایران تلاش می‌کنند با اشکال و تاکتیک‌های مبارزاتی جدیدی که خنثاکننده تاکتیک‌های سرکوب‌گرانه‌ی رژیم‌اند، به مبارزه خود ادامه دهند. مردم ایران می‌بینند که چگونه اعتراضات و قیام‌های توده‌ای در منطقه، رژیم‌های دیکتاتوری و سرکوبگرانه را به زانو درمی‌آورد. می‌آموزند که باید از تمام اشکال مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی استفاده کنند. آن‌چه که اکنون در لیبی می‌گذرد، نشان می‌دهد که وقتی دیکتاتورها مقاومت می‌کنند، باید با زور اسلحه آن‌ها را از قدرت به زیر کشید. تمام آن‌چه که اکنون در شمال آفریقا و خاورمیانه می‌گذرد، درس‌های مهمی برای مردم ایران دارد که باید از آن‌ها بیاموزند و با بهره‌گیری از تمام این تجارب، رژیم فوق ارتجاعی و ستم‌گر جمهوری اسلامی را سرنگون کنند.
رژیمی که نیمی از جمعیت ایران را از ابتدایی‌ترین حق انسانی محروم نموده و زن را از نظر حقوقی نیز با مرد برابر نمی‌داند، رژیمی که زن را ناقص‌العقل می‌داند و نصف مرد، ننگی نه فقط برای مردم ایران، بلکه برای تمام بشریت است. برای این رژیم جایی مناسب‌تر از زباله‌دانی تاریخ نیست. مردم ایران هر چه سریع‌تر این رژیم فاشیست زن‌ستیز را براندازند، زودتر، این ننگ را از دامان خود پاک کرده‌اند که در دوران بزرگ‌ترین تحولات نظری، سیاسی و علمی بشریت، در ایران رژیمی حاکم است که زن را پست‌تر از مرد می‌پندارد و وحشیانه‌ترین تبعیض و ستم‌گری را نسبت به زنان اعمال می‌کند. جمهوری اسلامی که یک دولت مذهبی اسلامی‌ست، در ذات خود، دشمن آشتی‌ناپذیر برابری زن و مرد است. این رژیم را از بیخ و بن باید برانداخت. تمام کسانی که جز این می‌اندیشند، جز یک مشت مرتجع طرفدار نابرابری زن و مرد نیستند. چرا که فقط در جایی که دین و دولت از یکدیگر جدا شده باشند، در جایی که دولت دیگر مذهبی و اسلامی نباشد، می‌تواند برابری حقوق زن و مرد به رسمیت شناخته شود. رادیکال‌ترین، همه‌جانبه‌ترین و کامل‌ترین برابری حقوق اجتماعی و سیاسی زن و مرد نیز، تنها در یک حکومت شورایی می‌تواند محقق گردد که در آن نه فقط دین و دولت از یکدیگر کاملاً جدا شده‌اند، بلکه در راستای تحقق اهداف سوسیالیستی‌اش، برای برانداختن ستم طبقاتی، رهایی کامل و همه جانبه‌ی زن را به ارمغان خواهد آورد.
راه نجات زنان از هر گونه تبعیض، نابرابری و ستم، در برانداختن جمهوری اسلامی، استقرار حکومت شورایی کارگران و زحمتکشان و سوسیالیسم است
برگرفته شده از سایت سازمان فدائیان(اقلیت)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر